6 december 2007

Voel

Met mijn ogen op half zeven en mijn armen gevoelloos voor me uit op tafel zit ik te staren, mijn borstkas kalm op en neer, lucht vloeit van binnen naar buiten. Ogen op half negen, ogen op half tien. Ik laat het gebeuren, alles schakelt zich langzaam uit. Ik vecht niet meer tegen de slaap. Traag gaat alles achteruit, tot ik enkel nog één ding voel. Helemaal belangrijk, verder niets, gedachten weg, helder hoofd, wat ik doe is voelen. Het bewustzijn op time out.
Ik voel.
Ik hou van jou.